νήφαλος

νήφαλος, ὁ (Α)

νηφάλιος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. νηφ- τού νήφω* «απέχω από το κρασί, είμαι σε πνευματική διαύγεια» + επίθημα -αλος (πρβλ. αίθ-αλος)].